De weegbree en de kikker
Gek werd de heks er soms van. Het gehoest, het geschraap van haar keel. Als ze slikte was net of ze een hobbeltje voelde. Al weken duurde het. De heks pakte haar kruidenboek om te zien welke kruiden goed voor haar keel waren. Dat waren er best veel en na veel gelezen te hebben van de geschikte kruiden koos ze voor de weegbree. Weegbree groeit namelijk het hele jaar door en ze had een paar mooie pollen in haar eigen kruidentuin staan.

Weegbree (Plantago lanceolata) werkt kalmerend, versterkend, verzachtend en antibacterieel bij klachten aan de luchtwegen, bij droge en nerveuze hoest, strottenhoofdontsteking, keelontsteking, ontsteking aan het spijsverteringsstelsel (dus ook de maag), oorontsteking. Ook voor de huid is de weegbree geweldig, tegen insectenbeten, prik van de brandnetel, kleine wondjes. Je kan dan het verse blad gebruiken en kneuzen om over de huid te wrijven. Ook kan je er ook een balsem van maken en gebruiken bij een onrustige huid, na het scheren van oksels en bikinilijn tegen rode bultjes of bij klachten van de eikenprocessierups.

Weegbree is een echt heelkruid en heeft nog veel meer mogelijkheden maar voor nu had de heks het nodig voor haar keel. Gelukkig had ze genoeg verse weegbree in haar kruidentuin staan.

Nadat ze een paar dagen lang weegbreethee dronk en dagelijks een weegbreebrijwikkel met de magische wol om haar keel deed, voelde ze dat haar keel erger werd. Het schrapen en het hoesten werd erger. En ineens moest ze hard hoesten en plop…….daar was het. Ze keek verbaasd om zich heen en zag een kikker op de grond. “Hè hè”, zei de kikker, “eindelijk is de vloek verbroken. Ik zat opgesloten in jouw keel en de weegbree heeft me bevrijd! Ik zat daar niet voor niets, ik heb een boodschap voor jou, iets wat jij eerder niet wilde horen dus het moest op deze manier.
Ik breng vernieuwing, open je ogen en je oren en laat je intuïtie spreken. Durf je eigen pad te volgen, vertrouw op je innerlijke weten, jouw eigenwijsjes te ontwikkelen. Waag de grote sprong en voel de kracht!”. En de daad bij het woord voegende was de kikker in 1 grote sprong verdwenen tussen de bloemen en de weegbree op zoek naar de sloot waar hij vandaan kwam.

Verbluft bleef de heks achter. “Wauw, wat een prachtige les heeft de kikker mij gebracht” dacht de heks. Ze pakte haar kruidenbuidel, kruidenboekje en schrijfveer en ging naar haar favoriete plekje in het bos om alles te overdenken wat de kikker haar had verteld en te luisteren naar de stilte.